Αποτελεί, άραγε, ο πόλεμος επινόηση του ανθρώπου; Δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν, στις απαρχές του πολιτισμού, έλαβαν χώρα οι Πόλεμοι των Θεών, που καθόρισαν την τύχη της ανθρωπότητας. Στο τρίτο βιβλίο της σειράς Τα Χρονικά της Γης, ο Ζαχαρίας Σίτσιν σηκώνει το πέπλο της λήθης και του χρόνου και ζωντανεύει μέσα από αρχαίες πηγές την εποχή των πρώτων μεγάλων πολέμων σε κάποιον άλλον πλανήτη και κατόπιν στη Γη. Με αναφορές στη θεογονία πολλών λαών ξεναγούμαστε στην κοιτίδα των πολιτισμών της αρχαιότητας, σε ιστορικές στιγμές όπως οι Πόλεμοι των Πυραμίδων, η Τιτανομαχία, ο Τρωικός Πόλεμος κ.ά. Ο συγγραφέας ξαναγράφει την ιστορία των Πυραμίδων, αντικρούοντας όλες τις καθιερωμένες απόψεις για την κατασκευή και το ρόλο αυτών των αινιγματικών μνημείων, που αποτέλεσαν θέατρο εκτεταμένων συγκρούσεων και δεσμωτήριο κάποιου θεού. Αντλώντας από τις θρησκευτικές παραδόσεις της Μεσοποταμίας, ο Σίτσιν εισηγείται μια καινοτομική θεωρία για την καταγωγή και την αποστολή του Αβραάμ, και για τη βιβλική καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων. Η Ημέρα της Κρίσεως, ο Δαιμονικός Άνεμος που νεκρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, δεν είναι απλοί μύθοι. Αποτελούν την τραγική κατάληξη των πολέμων της αρχαιότητας, που άφησε τα ανεξίτηλα ίχνη της στη χερσόνησο του Σινά και στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας, με σοβαρές συνέπειες μέχρι σήμερα.